Mali denetim, bir işletmenin kayıtlarıyla raporlarının, bunları hazırlamaktan sorumlu olanlar dışındaki muhasebe uzmanlarınca incelenmesi işlemidir. Bağımsız muhasebeviler eliyle mali denetim, büyük işletmelerin ortaya çıkışı ve mülkiyetin denetimden ayrılmasıyla birlikte giderek yaygınlaşmış ve mesleki bir statü kazanmıştır. Bağımsız muhasebeci, bilançoların kabul görmüş muhasebe ilkelerine göre hazırlanıp hazırlanmadığını, firmanın mali durumunu ve işletme sonuçlarını doğru bir biçimde yansıtıp yansıtmadığını belirlemeye çalışır. Yönetim raporlarının bağımsız olarak değerlendirilmesinden, şirketin var olan ya da olası hissedarları, bankerler, şirkete mal verenler, mal ya da mülk kiralamış olanlar ve evlet kuruluşları yararlanır.

Anglosakson ülkelerde bağımsız denetçilerin çoğu ruhsatlıdır ve yüksek standartlar belirleyen mesleki kuruluşlarına bağlı olarak çalışırlar. Avrupa ve İngiliz Uluslar Topluluğu ülkelerinin çoğu da bu konuda Birleşik Krallık’ı örnek almış, devletten imtiyazlı muhasebeci örnekleri, mesleğe giriş koşullarını kendileri geliştirmişlerdir. Diğer ülkelerde ise, izin için gerekli koşulların eyaletlerce saptandığı ABD modeli uygulanmaktadır. Çoğu ülkede kamu hesaplarının denetlenmesi konusunda uzmanlaşmış devlet kuruluşları bulunmaktadır. (Türkiye’de Sayıştay gibi).

Bir işletmede uygulanan muhasebe sistemlerinin ne ölçüde etkili olduğunu değerlendirmek amacıyla tasarlanmış olan iç denetim ise daha yeni bir uygulama olarak sayılabilir. En çok uygulanan denetim türü, makbuz, fatura ya da öteki belgelerin ödeme ya da kayıtlara geçirilmesinden önce doğruluk ve yetki açısından tek tek araştırıldığı idari denetim ya da ön denetimdir.